Połączenia konatkowe - drgania

[bober018]

Witam,
Czy istnieje jakiś sposób modelowanie połączeń kontaktowych np. dwa płaskowniki połączone śrubą podczas szeroko pojętej analizy drgań. W jaki sposób modelować styki powierzchni podczas analiz wibracyjnych?
Zdaje sobie sprawę, że pytanie jest bardzo ogólne. Chodzi mi o modelowanie "kontaktu" w drganiach.

[NewJoker]

Poruszyłeś ciekawe zagadnienie. Jak wiadomo kontakt wprowadza nieliniowość a analizy modalne są liniowe. Nie można więc bezpośrednio tego zbadać. Słyszałem, że są jakieś obejścia łączące kontakt z analizą modalną. Zapewne polega to na przeprowadzeniu symulacji statycznej a następnie wykorzystaniu uzyskanych naprężeń do analizy modalnej typu prestressed:
https://www.simutechgroup.com/tips-and- ... c-analysis

Zwykle przy badaniach drgań zakłada się jedynie kontakt typu bonded/glued (bez separacji).

[bober018]

Zależy mi na kontakcie typu GAP (kontakt jednostronny).
Analizę modalną uwzględniającą tego typu połączenie udało mi się stworzyć, jednak powyższy warunek chciałbym wprowadzić także do innego zagadnienia drgań (uzyskałem to z warunków statycznych tak jak wspomniałeś wcześniej). Co najdziwniejsze, powyższego warunku nie jestem w stanie wprowadzić w analizie drgań (czy to w funkcji czasu czy też częstotliwości). Program tego nie "bierze" - wyrzuca błędy. Korzystam z FEMAPa NX Nastrana.
Powyższy problem rozwiązałaby analiza o zaawansowanej nieliniowości. Jednak chciałbym tego jak najbardziej uniknąć, chociaż intuicja podpowiada mi że może się nie dać. Podczas tego typu drgań i kontaktów może dochodzić do uderzeń - czyli zaawansowanej nieliniowości itp.

[NewJoker]

Tego programu nie znam, ale z tego co wiem to większość softów w ogóle nie radzi sobie z czymś takim i pewnie faktycznie musiałbyś spróbować z tą zaawansowaną nieliniowością.

[broniar]

Drgania nieliniowe to całkiem spora dzidzina wiedzy i to co jest intuicyjne w zwykłej, liniowej "modalce" tutaj baaaardzo się komlikuje. Takie rzeczy na świecie najczęściej analizuje się kożystając z Harmonic Balance Method (HBM). Wpisz, proszę to w google dodając słowo "friction" i całkiem sporo wyników dostaniesz. Jedyne co, to nie spotkałem się jeszcze z komercyjnym kodem, który robi takie rzeczy (może ktoś coś wie?). Jak chcesz się pobawić to tutaj jest i prezentacja i kod matlabowy: https://www.ila.uni-stuttgart.de/nlvib/index.html
Pozdrawiam

[vctr1]

Mam pytanie ogólne.

Czy analiza modalna dużych zespołów (kilkadziesiąt części) ma w ogóle sens, skoro jesteśmy ograniczeni tylko do kontaktu typu bonded/glued? Czy jeżeli jakąś dużą maszynę całą "zespawamy" tymi kontaktami to uzyskane wyniki będą miały jakikolwiek sens fizyczny? Albo co byście zrobili, gdybyście musieli dokonać tego typu analizy na większym modelu, gdzie w niektórych miejscach trzeba by jednak zadać kontakt inny niż bonded/glued (np. separacja)?

[bober018]

Według mnie nie ma najmniejszego sensu.
W analizie modalnej jesteśmy w stanie nadać inne kontakty. Ja podczas analizy modalnej zespołu, kontakt pomiędzy elementami nadaje za pomocą analizy statycznej (kontakt z analizy statycznej następnie jest wynikiem sztywności pomiędzy elementami złożenia).

[vctr1]

Czyli masz zapewne na myśli coś w stylu prestress itd. (zależy jak w danym programie się to nazywa).

Zastanawiam się po prostu czy programy symulacyjne dałyby radę z dużymi zespołami, po uprzednim uproszczeniu rzecz jasna. Czy też w tym przypadku jedyne co nam zostaje to analiza doświadczalna.