Dzień dobry,
Od jakiegoś czasu borykam się z symulacją podnoszenia zbiornika o poniższej geometrii:
gdzie:
L = 2000 [mm]
D = 2500 [mm]
S = 6 [mm]
Niestety, wszelkie próby kończą się nierzeczywistym spiętrzeniem naprężeń w miejscu zaznaczonym strzałką:
Po wykryciu i usunięciu punktów aktywnych oraz osobliwych, wartości naprężeń w tym miejscu wciąż przekraczają trzykrotnie granicę plastyczności materiału. Z doświadczenia wiem, że tego typu rozwiązania stosowane są z pełnym powodzeniem. Brakuje mi jednak potwierdzenia rzeczywistości w analizie numerycznej.
Jeśli chodzi o warunki brzegowe to próbowałem już wielu:
Sposób 1:
Obciążenie zewnętrzne: grawitacja,
Umocowania: w części walcowej otworu uchwytu nieruchomy zawias lub w części walcowej otworu uchwytu geometria odniesienia względem osi otworu z możliwością obrotu.
Sposób 2:
Obciążenie zewnętrzne: w części walcowej otworu uchwytu siła skierowana w kierunku działania cięgien równoważąca ciężar konstrukcji,
Umocowania: Zbiornik związany z płaszczyzną, na której "leży".
Jeśli chodzi o połączenie zbiornik - uchwyt to stosowałem lokalną interakcję "wiązanie" oraz spoinę grzbietową.
Odnośnie założeń to zbiornik traktowałem zawsze jako skorupę, natomiast uchwyty jako skorupę lub bryłę.
Siatka była zagęszczana lokalnie w okolicach uchwytu, co skutkowało znaczącym wzrostem naprężeń.
Każdą z wersji badałem za pomocą analizy statycznej oraz analizy nieliniowej.
Czy jest ktoś wstanie przeanalizować moje podejście do analizy, wskazać błędy i zaproponować poprawne warunki brzegowe?
Z góry dziękuję za pomoc i pozdrawiam,
Mateusz