[NX] "Zaczepienie" sprężyny kształtowej przed symulacją

[dan322]

Cześć

Mam problem podobny jak na ilustracji.

Chcę zasymulować w NX siłę jaką będzie wywierała podczas współpracy sprężyna kształtowa (na dobrą sprawę po prostu belka) na inny element. Problem w tym, że przed współpracą muszę ją jakoś "zamontować" na hak (punkt C).

Rozumiem, że żaden Mesh contact, mesh gluing tutaj się nie sprawdzi.

Jedyne co mi przychodzi do głowy to analiza dynamiczna i wstawienie tego elementu jako Flexible body, chociaż nie jestem pewny o dokładność takiego rozwiązania, bo tu będą duże odkształcenia.

Jakby dało się jakoś wymusić pozycję startową (coś w stylu "Enforced motion load"), a w trakcie symulacji wygasić ten więz i pozwolić, żeby np. "Surface contact" utrzymywał sprężynę na poruszającym się haku...


Jeśli macie jakieś pomysły, będę bardzo wdzięczny.

Pozdrawiam,
Damian

[NewJoker]

Wprawdzie nie pracuję w NX, ale może będę w stanie coś podpowiedzieć na zasadzie ogólnych metod modelowania MES i analogii do innych programów. Najpierw jednak muszę dopytać o 2 kwestie dla jasności:
- czy te części mają być zamodelowane za pomocą elementów 1D (np. belkowych) ?
- czy dobrze rozumiem, że zaczepienie nie ma być częścią analizy (symulacja ma się zaczynać z już połączonymi częściami) ?

Jeżeli odpowiedź na oba pytania jest twierdząca to powinno się dać to zrobić łącząc po prostu węzły B i C (zdaje się, że w NX jest funkcja "merge nodes").

[dan322]

Dzięki za odpowiedź Zaczepienie może odbywać się przed symulacją, o ile symulacja uwzględni to odkształcenie i siły od niego pochodzące.
Odkształcenie wstępne tej sprężyny dokłada znaczną część siły, która jest wywierana na hak.

[NewJoker]

Żeby to zasymulować musiałbyś albo podzielić analizę na 2 kroki albo zrobić 2 osobne symulacje, gdzie druga będzie kontynuacją poprzedniej (tzw. import/restart). Zależy która z tych opcji jest dostępna w NX (niestety, tak jak pisałem wcześniej, nie znam dokładnych możliwości tego konkretnego programu). W pierwszym kroku/pierwszej analizie trzeba by wymusić odpowiednie przemieszczenie węzła B, tak by znalazł się w punkcie C. Drugi krok/analiza to aktywacja interakcji trwale łączącej węzły B i C (coś w stylu tied/bonded contact bądź tied constraint). Wybór ponownie zależy od tego, na co pozwala Twój software.